Czym farbuję włosy?

Wiele razy padły pytania czym ja farbuję włosy - bo farbuję. Postanowiłam naskrobać na ten temat kilka słów.

Zacznę może od tego, kiedy w ogóle pofarbowałam włosy po raz pierwszy, czyli krótka(nawet bardzo!) historia mojego koloru.

Zaczynałam z włosami w mniej więcej takim kolorze:

Kolor nieco przekłamany, bo zdjęcie robione było pod wieczór(jakoś tak wychodzi że najczęściej farbuję wieczorem). Generalnie jednak - włosy miałam ciemne, zdecydowanie ciemniejsze niż to, co teraz. Kolor od dzieciństwa zmieniał się z myszatego blondu aż doszedł do lekko nijakiego brązu przetykanego jaśniejszymi od słońca pasmami w odcieniu orzecha.

Tutaj widać go lepiej:

Kolor nie był może zły, latem wychodziły nawet fajne refleksy, ale był smutny. Zdecydowanie, chociaż zawsze chciałam mieć ciemne włosy, moje naturalne postarzały mnie, nadawały twarzy ciężkości i powagi. Nie o to mi chodziło, nie w wieku lat dwudziestu ;). Poza tym ten odcień, ciemniejszy u nasady sprawiał, że często wydawało się, że włosy są przyklapnięte i przetłuszczone, nawet jeśli nie były.

Z tego powodu zdecydowałam się je zafarbować. Naczytałam się o farbach bez amoniaku(nie chciałam ich zbytnio niszczyć) i w końcu podreptałam do apteki kupić swoją pierwszą w żuciu farbę, Color&Soin w odcieniu 7G.

Widzę, że chyba zmieniły się nazwy i oznaczenia, wtedy kolor nazywał się złocistym czy też miodowym blondem. W każdym razie z nazwy był taki jaki chciałam uzyskać.

W użyciu farba okazała się niekłopotliwa, zero podrażnień, kolor złapał, jednak włosy były przesuszone:

Farbowałam wieczorem dnia poprzedniego, zdjęcia robione pochmurnym przedpołudniem. Odcień wyszedł rudawo-blond, jednak najczęściej ujawniało się w nim więcej  rudości:

Niby byłam zadowolona, ale jednak... to nie do końca było to. Szukałam czegoś innego do kolejnych farbowań po zaledwie dwóch razach z Color&Soin.

Akurat wtedy natknęłam się na reklamy farby Garnier Olia i pomyślałam, że warto spróbować. Farba drogeryjna, ale bez amoniaku... Wybrałam odcień 8.0 Blond.

Blond wyszedł mi również lekko rudawy i taki został, ale podejrzewam, że to kwestia moich włosów i ich naturalnej, podświadomej rudości ;) W końcu nawet ciemne miały te "orzechowe" refleksy.

Moje włosy prezentują się po niej tak:

W cieniu i sztucznym świetle:

W słońcu, naturalnie:

Kolor bardziej mi się podoba, wydaje mi się też, że po tej farbie szybciej włosy dochodzą do siebie.

Jak farbuję?

Zawsze najpierw zabezpieczam końcówki kilkoma kroplami oleju i właściwie ich nie tykam. Potem nakładam z pomocą mamy farbę na odrosty na 25 minut, potem na włosy na długości na 5, maksymalnie 10 minut. Spłukuję ciepłą wodą, po czym nakładam odżywkę dołączoną do farby zmieszaną z którąś emolientową - obecnie Gliss Kur Oil Nutritive.

Zazwyczaj staram się farbować włosy wtedy, kiedy wiem, że na drugi dzień mogę pozwolić sobie na spa dla nich, czyli najczęściej w soboty. Wtedy, gdy podeschną, na noc nakładam olej czy serum olejowe i rano myję łagodnym szamponem i dopieszczam - zazwyczaj wtedy po farbowaniu nie ma śladu w postaci przesuszu ;)

A dlaczego nie farbuję końcówek, a długość włosów tylko kilka minut? Ano dlatego, że kolor DOSKONALE się trzyma. Wcale się nie wypłukuje i gdyby nie odrosty to w ogóle  nie musiałabym sięgać po farbę. Te 5 minut wystarczy akurat na lekkie odświeżenie koloru, czasami jednak rezygnują nawet z tego. Moja mama śmieje się, że czasami po miesiącu wyglądają lepiej i żywiej niż tuż po koloryzacji - magia.

Garnier Olia przyjemnie pachnie, nie dusi, raczej nie podrażnia - od czasu do czasu lekko zaswędzi mnie kawałek skóry, ale szybko mija i nie jest jakoś bardzo uciążliwe. Oczywiście, plącze włosy i jednak trochę wysusza, ale która farba tego nie robi? Ja zamierzam na razie trzymać się tego koloru i tej marki, a gdyby nawet naszła mnie ochota na eksperymenty wiem, że zawsze mam tę wersję w odwodzie - jest świetna ;)